CC Chanel czy OC Organic Choice? Jak Chanel chroni swoje znaki towarowe?

W dniu 1 lipca 2025 roku została opublikowana przez Komitet Naukowy ds. Bezpieczeństwa Konsumentów (SCCS) finalna opinia o numerze SCCS/1677/25 dotyczącą bezpieczeństwa stosowania nano-hydroksyapatytu (CAS: 1306-06-5; EC: 215-145-7) w produktach kosmetycznych przeznaczonych do higieny jamy ustnej. Substancja hydroksyapatytu w formie nano od dłuższego czasu wzbudzała zainteresowanie ze względu na swoje właściwości remineralizujące szkliwo.

Aktualnie nano-hydroksyapatyt znajduje się w załączniku III rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych, co oznacza, że jego stosowanie w recepturach dozwolone jest przy zapewnieniu zgodności z określonymi regulacjami. Zgodnie z obowiązującymi zasadami:

• w pastach do zębów maksymalne stężenie nano-hydroksyapatytu w gotowym produkcie wynosi 10 proc.,
• w płynach do płukania jamy ustnej – maksymalne stężenie ograniczono do 0,465 proc.

Jednocześnie dla obu kategorii produktu nie dopuszcza się stosowania materiału w formułach, które mogą prowadzić do narażenia końcowego użytkownika na wdychanie cząstek (np. produkty w aerozolu). 

Dozwolone do stosowania w produktach kosmetycznych są wyłącznie takie formy nano-hydroksyapatytu, które spełniają poniższe kryteria właściwości:

• cząstki są w kształcie pręta (rod-shaped particles),
• co najmniej 95,8 proc.cząstek (liczonych w ujęciu liczbowym) charakteryzuje się współczynnikiem kształtu mniejszym niż 3, natomiast pozostałe 4,2 proc. cząstek nie przekracza współczynnika 4,9,
• nanocząstki są niepowlekane i niemodyfikowane powierzchniowo.
• SCCS uznaje nano-hydroksyapatyt za bezpieczny w produktach do higieny jamy ustnej

Komitet SCCS na podstawie dostępnych danych uznał, że hydroksyapatyt w formie nano jest bezpieczny do stosowania w pastach do zębów w maksymalnym stężeniu do 29,5 proc. oraz w płynach do płukania jamy ustnej w stężeniu do 10 proc.

Procter & Gamble oraz Colgate-Palmolive pozwane za targetowanie reklam produktów dla dzieci

Swoje stanowisko Komitet Naukowy SCCS oparł na licznych, dostępnych dowodach, które wykazały, że hydroksyapatyt (nano) nie wykazuje działania mutagennego ani cytotoksycznego oraz nie wywołuje stanu zapalnego, nawet przy zastosowaniu wysokich stężeń na modelu komórkowym błony śluzowej jamy ustnej. Przenikanie nanocząstek przez błonę śluzową uważa się za minimalne, a komórki nabłonka zawierające wewnątrzkomórkowe cząstki ulegają złuszczaniu w ramach naturalnej odnowy nabłonka.

Ponadto, w przypadku niezamierzonego połknięcia nanocząstek w trakcie stosowania produktów do higieny jamy ustnej prowadzi do ich szybkiego rozpuszczania w soku żołądkowym, co minimalizuje potencjalne zagrożenia.

Ocena bezpieczeństwa przeprowadzona przez SCCS dotyczy wyłącznie hydroksyapatytu (nano) o następujących cechach:

• cząstki są w kształcie pręcików (rod-shaped particles),
• co najmniej 87 proc. cząstek (liczbowo) ma stosunek długości do średnicy równy lub mniejszy niż 3, a pozostałe 13 proc. nie przekracza wartości 9,
• nanocząstki są niepowlekane i niemodyfikowane powierzchniowo,
• ich maksymalna długość wynosi 122 ± 43 nm.

Nowe szanse dla producentów produktów do higieny jamy ustnej

Publikacja finalnej opinii SCCS dotyczącej bezpieczeństwa nano-hydroksyapatytu otwiera nowe perspektywy dla branży kosmetycznej, szczególnie w obszarze produktów do higieny jamy ustnej. Potwierdzenie bezpieczeństwa stosowania niniejszej substancji w pastach do zębów i płynach do płukania ust umożliwia producentom rozwój innowacyjnych produktów o działaniu wybielającym z wykorzystaniem technologii nanocząstek.

Nano-hydroksyapatyt może stać się alternatywą dla konwencjonalnych substancji wybielających oraz jednocześnie stać się odpowiedzią na rosnące oczekiwania konsumentów w zakresie skuteczności i bezpieczeństwa produktów do higieny jamy ustnej.

Decyzja zapadła w maju 2025 roku, a formalnie opublikowano ją we wrześniu. Poprzedził ją wieloletni proces – pierwszy wniosek o włączenie filtrów złożono w 2022 roku, jednak w 2023 został on odrzucony. Dopiero ponowna aplikacja pod koniec 2024 roku, wsparta przez Global Albinism Alliance, Pierre Fabre Foundation oraz Beyond Suncare, zakończyła się sukcesem.

W uzasadnieniu WHO podkreśliła, że krem z filtrem jest skuteczny w zapobieganiu rakowi skóry, rogowaceniu słonecznemu i fotostarzeniu, a jego stosowanie jest bardziej opłacalne niż leczenie skutków nadmiernej ekspozycji na promieniowanie UV. To nie pierwszy raz, gdy tego typu środki znalazły się na liście – po raz pierwszy wpisano je w 1989 roku, a modyfikacje trwały do lat 90. Jednak w 2005 roku usunięto je z zestawienia, mimo uznania ich wartości ochronnej.

Powrót kremów z filtrem na listę po 20 latach wynika z nowych dowodów naukowych i działań rzeczników. Szczególne znaczenie ma to dla osób z albinizmem, które ze względu na brak melaniny są narażone na ponadprzeciętnie wysokie ryzyko raka skóry. Decyzja WHO umieszcza filtry przeciwsłoneczne w jednej kategorii z lekami stosowanymi w chorobach zakaźnych i przewlekłych, co ma potencjał przełożyć się na szerszy dostęp do ochrony przeciwsłonecznej na całym świecie.