StoryEditor
Surowce
14.08.2024 12:46

Pożar w zakładzie BASF w Ludwigshafen powoduje zakłócenia w dostawach kluczowych składników

Wiele składników produkowanych przez BASF może stać się teraz trudnodostępne / BASF

W wyniku pożaru w zakładzie BASF w Ludwigshafen, do którego doszło 29 lipca 2024 roku, firma ogłosiła force majeure (działanie siły wyższej) na dostawy wybranych witamin, karotenoidów oraz niektórych składników aromatów. Incydent ten wpłynął na globalne łańcuchy dostaw, zmuszając firmę do podjęcia natychmiastowych działań naprawczych.

W następstwie pożaru, który wybuchł w zakładzie BASF SE w Ludwigshafen, firma ogłosiła force majeure (działanie siły wyższej) na dostawy kilku kluczowych produktów. Dotknięte zostały przede wszystkim możliwości zapewnienia transportu witaminy A i E, karotenoidy oraz składniki aromatyczne, takie jak Ionony, Pyranol, DL-Mentol, Rose Oxide, Etylinalol, Nerolidol i Izofytol R. Pożar spowodował poważne uszkodzenia w zakładzie, co skutkowało całkowitym wstrzymaniem produkcji tych kluczowych składników.

Co to jest force majeure?

Force majeure, czyli siła wyższa, to klauzula w umowach handlowych, która zwalnia strony z odpowiedzialności za niewykonanie zobowiązań w przypadku wystąpienia nieprzewidzianych zdarzeń, które są poza kontrolą stron. Przykładami takich zdarzeń mogą być klęski żywiołowe, wojny, strajki, awarie techniczne czy, jak w przypadku BASF, pożar w zakładzie produkcyjnym. Ogłoszenie siły wyższej oznacza, że firma nie jest w stanie spełnić swoich zobowiązań umownych z powodu zaistniałych okoliczności i może tymczasowo wstrzymać lub ograniczyć dostawy produktów bez ponoszenia odpowiedzialności za ewentualne konsekwencje dla klientów.

Jeżeli umowa przewiduje możliwość opóźnienia wynikającego z działania siły wyższej, przedsiębiorstwo jest zwolnione z obowiązku wypłaty odszkodowania przewożonej osobie. Siła wyższa ma szczególne znaczenie w prawie cywilnym, gdyż jej wystąpienie może uwolnić osobę od odpowiedzialności za określone zdarzenie prawne. W relacjach między przedsiębiorstwami siła wyższa zazwyczaj wyklucza odpowiedzialność za powstałą szkodę, nie prowadząc do zerwania kontraktu lub rozwiązania umowy, chyba że zawarto inne postanowienia.

Pożar w BASF i konsekwencje

Choć pożar doprowadził do lekkich obrażeń kilku pracowników, wszyscy zostali już wypisani ze szpitala medycznego BASF. Pomimo relatywnie niewielkich obrażeń, incydent spowodował znaczne zakłócenia w łańcuchu dostaw. BASF jest w stałym kontakcie ze swoimi klientami, starając się minimalizować negatywne skutki wynikające z przerw w produkcji. Firma podjęła również kroki w celu jak najszybszego wznowienia produkcji.

Skala zniszczeń w zakładzie jest znacząca, co oznacza, że przywrócenie pełnej funkcjonalności może potrwać dłużej niż pierwotnie zakładano. Proces czyszczenia, inspekcji i naprawy został już rozpoczęty, jednakże wciąż nie jest jasne, kiedy produkcja i dostawy dotkniętych składników zostaną wznowione. Sytuacja ta jest szczególnie trudna, biorąc pod uwagę globalny zasięg działalności BASF i znaczenie, jakie mają produkowane w Ludwigshafen składniki dla wielu branż.

Pożar w zakładzie BASF w Ludwigshafen uwypukla wrażliwość globalnych łańcuchów dostaw na nieprzewidziane zdarzenia. Firma, będąca jednym z największych dostawców chemikaliów na świecie, zmuszona jest do dynamicznego zarządzania sytuacją kryzysową, aby ograniczyć wpływ na klientów i rynek. Jednocześnie, priorytetem pozostaje bezpieczeństwo pracowników oraz szybkie przywrócenie pełnej funkcjonalności zakładu.

Czytaj także: BASF inwestuje w produkcję emolientów w Düsseldorfie

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Surowce
20.11.2025 07:42
Dimethyloaminopropylamine (DMAPA) – zakończenie konsultacji w sprawie zharmonizowanej klasyfikacji jako CMR
DMAPA jest diaminą wykorzystywaną w produkcji niektórych surfaktantów, będących składnikami wielu produktów do pielęgnacji, w tym mydeł, szamponów i kosmetyków codziennego użytkuShutterstock

24 października 2025 roku zakończył się okres konsultacji publicznych dotyczących zharmonizowanej klasyfikacji substancji dimethyloaminopropylamine (DMAPA) jako substancji CMR (rakotwórczej, mutagennej lub szkodliwej dla rozrodczości). Konsultacje były wynikiem złożonego rok wcześniej wniosku przez Austrię i miały na celu zebranie opinii przez zainteresowane strony. Planowane przyjęcie opiniowania w sprawie klasyfikacji to początek 2027 roku.

DMAPA posądzona o działanie reprotoksyczne i uczulające

Rok temu, 20 grudnia 2024 roku, Austria złożyła do weryfikacji notyfikację w sprawie zharmonizowanej klasyfikacji i oznakowania dimethyloaminopropylamine (DMAPA, numer CAS: 109-55-7; numer EC: 203-680-9). Substancja została zgłoszona do uznania za CMR o działaniu reprotoksycznym (Repr. 1B, H360) oraz jako czynnik uczulający skóry (Skin Sens. 1A, H317). Wszystko wskazuje na to, że w niedalekiej przyszłości DMAPA nie będzie znajdowała się już w produktach kosmetycznych.

Obecnie DMAPA jest regulowana w Załączniku III Rozporządzenia kosmetycznego 1223/2009, w którym określono limity i wymagania dla produktów zawierających tę substancję:

W przypadku produktów niespłukiwalnych maksymalne stężenie DMAPA w produkcie gotowym do użycia wynosi 2,5 proc.

Dodatkowo, zarówno dla produktów spłukiwalnych, jak i niespłukiwalnych, obowiązują następujące kryteria bezpieczeństwa:

  • substancja nie może być stosowana w połączeniu z systemami nitrozującymi,
  • minimalna czystość DMAPA powinna wynosić 99 proc.,
  • maksymalna zawartość amin drugorzędowych w surowcach nie może przekraczać 0,5 proc.,
  • maksymalna zawartość nitrozoamin w surowcach wynosi 50 μg/kg,
  • substancję należy przechowywać w pojemnikach niezawierających azotynów.

Nowe regulacje oraz planowana klasyfikacja DMAPA jako substancji reprotoksycznej i uczulającej podkreślają rosnące znaczenie bezpieczeństwa konsumentów i konieczność monitorowania surowców chemicznych stosowanych w kosmetykach. Producentom pozostaje śledzenie postępów procesu legislacyjnego oraz zaplanowanie dostosowania receptur do nadchodzących wymogów, aby zapewnić zgodność z przepisami i bezpieczeństwo produktów.

image

Kolejne składniki perfum zostaną wycofane? Jest opinia RAC w sprawie Bourgeonal, Cyclamen Aldehyde oraz Cyclemax

Co to znaczy dla branży?

Dimethyloaminopropylamine (DMAPA) jest diaminą wykorzystywaną w produkcji niektórych surfaktantów, będących składnikami wielu produktów do pielęgnacji, w tym mydeł, szamponów i kosmetyków codziennego użytku. Przyjęcie klasyfikacji CMR dla DMAPA oznacza, że substancja ta wkrótce nie będzie mogła być stosowana w produktach kosmetycznych, co wymusza na producentach dostosowanie receptur i procesów produkcyjnych.

Obecnie większość dostawców surowców chemicznych wycofała DMAPA ze swoich ofert, co sprawia, że branża kosmetyczna już rozpoczęła procesy adaptacyjne. Monitorowanie dalszych postępów prac legislacyjnych i aktualizacji w sprawie klasyfikacji DMAPA jest możliwe na stronie internetowej ECHA.

Aleksandra Kondrusik

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Surowce
17.11.2025 15:49
WHO, Interpol i Światowa Organizacja Celna zaostrzają globalne działania przeciwko kosmetykom z rtęcią
Przykładowe produkty zawierające rtęć.RAPEX Safety Gate.

Na zeszłotygodniowej konferencji COP-6 w Genewie ponad 150 rządów uzgodniło globalny plan walki z kosmetykami zawierającymi rtęć. To najszerszy dotąd mandat w ramach Konwencji z Minamaty, której celem jest ograniczanie handlu, wykorzystania i zanieczyszczeń związanych z tym toksycznym metalem ciężkim. Wspólne działania mają objąć m.in. Interpol i Światową Organizację Celna (WCO), które będą tropić ścieżki produkcji, transportu i sprzedaży zakazanych preparatów. Konferencja umocniła również nacisk na raportowanie luk oraz korzystanie przez państwa z mechanizmów wsparcia przewidzianych w Konwencji, w tym budowania kompetencji i transferu technologii regulowanych artykułem 14.

Delegaci uzgodnili także rozszerzenie zakresu prac poza produkty zawierające rtęć, zwracając uwagę na szeroką kategorię kosmetyków rozjaśniających skórę. WHO została poproszona o przygotowanie „przykładowej krajowej strategii zdrowia publicznego”, obejmującej zarówno produkty z dodatkiem rtęci, jak i te, które rtęci nie zawierają, ale funkcjonują w kulturze promującej rozjaśnianie skóry. Dla organizacji społeczeństwa obywatelskiego to sygnał, że zdrowie publiczne zaczyna uwzględniać nie tylko toksyczne składniki, lecz także presję kulturową i uprzedzenia oparte na kolorze skóry. Eksperci, w tym Michael Bender z Zero Mercury Working Group (ZMWG), uznają decyzję za jedno z najważniejszych dotychczas wezwań do eliminacji produkcji i handlu kosmetykami z rtęcią.

Jednym z kluczowych wyzwań pozostaje legalny obrót związkami rtęci. Luki w Konwencji pozwalają na ich sprzedaż jako surowców chemicznych, które stają się nielegalne dopiero w momencie zmieszania ich z bazami kremów w małych, często nieformalnych warsztatach. Ten „przemysł chałupniczy” funkcjonuje poza systemami nadzoru, a gotowe produkty trafiają na rynek z pominięciem regulacji, szczególnie w krajach o mniejszych zasobach inspekcyjnych. Decyzja MC-6/—, dotycząca kosmetyków z rtęcią, nie obejmuje związków chemicznych jako takich, koncentrując się raczej na redukcji popytu poprzez działania WHO. Według Bendera ograniczenie popytu w społecznościach o niskich dochodach — gdzie zapotrzebowanie na rozjaśnianie skóry jest szczególnie wysokie — jest kluczowe dla zmniejszenia globalnej podaży.

image
Produkowane w Azji pod fałszywymi nazwami handlowymi kremy do wybielania skóry są szkodliwe nie tylko psychologicznie, ale także potencjalnie źródłem zatrucia rtęcią.
Nikkei Asia

Eksperci podkreślają, że popyt napędzają m.in. utrwalone historycznie eurocentryczne standardy urody i zjawisko kolorystycznej hierarchii społecznej. Bender wskazuje, że obecny kryzys trwa od lat i jego rozwiązanie wymaga skoordynowanej, długofalowej strategii obejmującej jednoczesne zmniejszanie podaży i popytu. Wsparcie WHO może pomóc rządom rozwijać krajowe programy edukacyjne i zdrowotne, które redukują atrakcyjność produktów rozjaśniających. Jak ocenia Elena Lymberidi-Settimo z European Environmental Bureau, trwała zmiana jest możliwa tylko wtedy, gdy działania regulacyjne będą równolegle uzupełniane transformacją kulturową.

Rosnąca skala handlu internetowego dramatycznie zmienia także krajobraz dystrybucji nielegalnych kosmetyków. Zjawisko, które kiedyś polegało na przewożeniu produktów w bagażu, dziś funkcjonuje jako cyfrowy łańcuch dostaw obejmujący zamówienia hurtowe i przesyłki transgraniczne. Dlatego jednym z kierunków działań COP-6 jest mobilizacja struktur takich jak Interpol i WCO do monitorowania cyfrowych ścieżek zakupowych. Według Bendera inspiracją mogą być istniejące operacje, m.in. wieloletnia akcja Interpolu — Operation Pangea — wymierzona w nielegalne produkty zdrowotne online. Podobne modele mogą zostać zaadaptowane do śledzenia przepływu kosmetyków z rtęcią w marketplace’ach, systemach płatniczych i kanałach wysyłkowych.

Decyzje COP-6 wyznaczają nowy etap globalnej walki z kosmetykami zawierającymi rtęć — obejmujący zarówno toksykologiczne ryzyko, jak i społeczne uwarunkowania popytu. Państwa-strony zostały wezwane do intensyfikacji współpracy, zgłaszania luk oraz pełnego korzystania z narzędzi wsparcia przewidzianych w Konwencji. Choć droga do ograniczenia produkcji i handlu jest długa, konferencja w Genewie stworzyła ramy dla najambitniejszej dotąd międzynarodowej strategii redukcji ryzyka związanego z kosmetykami rozjaśniającymi skórę.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
20. listopad 2025 14:21