StoryEditor
Rynek i trendy
31.08.2023 14:04

Chińscy konsumenci tworzą czarne listy japońskich marek w związku z Fukushimą; na celowniku m.in. Shiseido

Chińscy konsumenci i konsumentki są bardzo ostrożni i prześcigają się w środkach zaradczych na rzekomy kryzys bezpieczeństwa. / Raymond Tan via Unsplash
Chińscy konsumenci coraz bardziej sprzeciwiają się zakupom japońskich produktów, w tym kosmetyków, ze względu na niebezpieczny plan Japonii polegający na zrzucaniu do oceanu ścieków skażonych energią jądrową. Wielu chińskich konsumentów tworzy czarne listy, na których znajduje się ponad 30 japońskich marek kosmetycznych oraz listy zamienników, a niektórzy nawet zaczęli zwracać zakupione towary.

Zauważalny jest rosnący sprzeciw chińskich konsumentów wobec japońskich produktów, w tym kosmetyków, w reakcji na kontrowersyjny plan Japonii dotyczący wypuszczania skażonych energią jądrową ścieków do oceanu. Wśród chińskich konsumentów coraz częściej pojawiają się czarne listy obejmujące ponad 30 japońskich marek kosmetycznych oraz listy alternatywnych produktów, a nawet niektórzy zaczęli zwracać już zakupione artykuły.

Wątpliwości co do japońskich kosmetyków narastają od czerwca, kiedy operator zniszczonej elektrowni jądrowej w Fukushimie, miejscu drugiej najgorszej katastrofy nuklearnej w historii, rozpoczął testy nowo wybudowanych obiektów zrzutu rozcieńczonych ścieków radioaktywnych do morza. Proces wywołał viralną debatę w chińskich mediach społecznościowych, a zaniepokojeni konsumenci zadawali pytania dotyczące bezpieczeństwa wszelkiego rodzaju produktów wytwarzanych w Japonii, w tym kosmetyków i produktów do pielęgnacji skóry.

W poście szeroko rozpowszechnionym na Weibo kilka japońskich marek kosmetycznych – w tym marki premium, takie jak Shiseido i Clé de Peau Beauté – uznano za niebezpieczne. W odpowiedzi na czerwcową ankietę przeprowadzoną w Xiaohongshu, platformie społecznościowej i preferowanym miejscu docelowym chińskich klientów poszukujących uczciwych recenzji produktów, prawie 80 proc. z 4472 uczestników ujawniło, że nie używałoby japońskich produktów do pielęgnacji skóry i makijażu ze względu na obawy związane z odpadami z Fukushimy.

 

 

Taka tendencja zagraża jednemu z głównych eksportów Japonii do Chin, który w okresie styczeń-listopad 2022 r. osiągnął ponad 4 miliardy dolarów — produktom urodowym. Japonia miała w 2022 r. drugi co do wielkości udział w chińskim rynku kosmetyków, ale sprzedaż już spada, a rosnący opór konsumencki prawdopodobnie przyspieszy tendencję spadkową, na czym skorzystają marki kosmetyczne z innych krajów i regionów, takich jak Europa.

Na chińskich platformach mediów społecznościowych wiele osób zamieszcza czarne listy japońskich marek kosmetycznych i przypomina innym, aby unikali, jak nazwano rzekomo niebezpieczne kosmetyki, „min lądowych”. Jedna z szeroko udostępnianych czarnych list na Sina Weibo zawiera 31 marek, w tym SK-II, Shiseido i Muji. Tematyka japońskich kosmetyków przyciągnęła setki milionów wyświetleń.

Niektórzy konsumenci zasięgają już opinii organów celnych, czy japońskie kosmetyki zostaną poddane większej kontroli. Odpowiadając na takie pytania, Szanghajski Okręg Celny oświadczył w czerwcu, że władze zwiększą wykrywanie promieniowania jądrowego na produktach pochodzących z Japonii i podejmą działania mające na celu zapobieganie importowi produktów, których promieniowanie jądrowe przekracza normy. W zeszłym tygodniu chińskie służby celne nałożyły całkowity zakaz na wszelki import japońskich produktów pochodzących z morza i rzek, starając się chronić bezpieczeństwo żywności, zadając poważny cios japońskiemu eksportowi owoców morza, dla którego Chiny są głównym rynkiem.

Czytaj także: Chiny wprowadzają coroczne kontrole kosmetyków dla dzieci

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Rynek i trendy
22.04.2025 12:35
Guardian: Tanie perfumy podbijają brytyjski rynek – co druga osoba kupiła zapachowy „dupe”
Shutterstock

Na brytyjskim rynku perfum pojawił się nowy trend, który dynamicznie zyskuje popularność – tzw. „dupe scents”, czyli tańsze odpowiedniki znanych luksusowych zapachów. Jeden z takich zapachów przypomina perfumy Baccarat Rouge 540 warte 355 funtów, a inny – Penhaligon’s Halfeti za 215 funtów. Tymczasem ceny ich imitacji zaczynają się już od 5 funtów. Według badań aż połowa brytyjskich konsumentów przyznaje, że kupiła tego typu produkt, a 33 proc. zadeklarowało chęć ponownego zakupu.

Zjawisko zyskało popularność głównie dzięki mediom społecznościowym – na TikToku hasztag #perfumedupe ma tysiące wpisów. Jednak za atrakcyjną ceną często kryją się kontrowersje prawne. Producenci oryginalnych perfum coraz częściej zwracają się do prawników o porady, jak bronić swoich formuł przed kopiowaniem. W niektórych przypadkach konkurencyjne firmy pytają nawet, jak legalnie stworzyć perfumowy „dupe”. Niestety, jak podkreślają eksperci, ochrona zapachu w świetle brytyjskiego prawa jest niemal niemożliwa – zapachów nie da się jednoznacznie opisać graficznie, a więc nie można ich zarejestrować jako znak towarowy.

Ochrony nie daje także prawo patentowe. Jak wyjaśnia Eloise Harding z kancelarii Mishcon de Reya w rozmowie z brytyjskim Guardianem, perfumy rzadko spełniają warunek „kroku wynalazczego”, niezbędnego do uzyskania patentu. Co więcej, nawet gdyby taki patent został przyznany, po 20 latach formuła staje się publiczna. Tymczasem producenci tańszych wersji perfum coraz częściej sięgają po techniki takie jak chromatografia gazowa-spektrometria mas (GCMS), by rozłożyć oryginalne zapachy na czynniki pierwsze i stworzyć ich tańsze kopie – często z użyciem mniej szlachetnych składników.

Rynek perfum w Wielkiej Brytanii osiągnął wartość 1,74 miliarda funtów w 2024 roku, a według prognoz firmy badawczej Mintel do 2029 roku przekroczy 2 miliardy. W ankiecie przeprowadzonej wśród 1 435 osób, aż 18 proc. tych, którzy jeszcze nie kupili „dupe perfum”, przyznało, że są nimi zainteresowani. Ekspertka Mintel, Dionne Officer, zauważa, że młodsze pokolenia, wychowane w czasach kryzysów gospodarczych i wszechobecnego fast fashion, nie widzą nic złego w kupowaniu imitacji. Wręcz przeciwnie – umiejętność znalezienia okazji i tańszej wersji luksusu postrzegana jest dziś jako przejaw sprytu, a nie wstydliwego kompromisu.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Rynek i trendy
22.04.2025 09:35
Wzrost wartości perfum wycofanych z rynku – rynek kolekcjonerski profesjonalizuje się
Valeria Boltneva via Pexels

Rynek perfum vintage i wycofanych z produkcji rozwija się dynamicznie, mimo braku oficjalnych danych dotyczących jego wielkości. Mathieu Iannarilli, paryski handlarz rzadkimi zapachami, od 2007 roku specjalizuje się w poszukiwaniu unikalnych flakonów dla klientów gotowych zapłacić od 150 euro do ponad 3 000 euro za butelkę.

Jak donosi Financial Times, osoby wierne jednemu zapachowi, po jego wycofaniu czują się „osierocone zapachowo” i są gotowe na wiele, by odzyskać swoją olfaktoryczną tożsamość. Na eBayu można znaleźć ponad 50 000 wyników po wpisaniu hasła „discontinued fragrances”, a ceny potrafią być astronomiczne – Tom Ford Amber Absolute kosztuje nawet 4 300 dolarów, a Vivienne Westwood Boudoir – 2 784 dolary.

Jednym z czynników napędzających ten rynek są tzw. „flankery”, czyli limitowane wariacje klasycznych zapachów. Dla kolekcjonerów stanowią one nie lada gratkę – np. Estée Lauder Sensuous Noir z 2008 roku osiąga na eBayu cenę 265 funtów, a Thierry Mugler A*Men Pure Malt z 2009 roku przekracza 600 funtów. Do wzrostu cen przyczyniają się również zakończenia licencji zapachowych lub bankructwa marek – ceny perfum marek takich jak Vivienne Westwood czy Stella McCartney potroiły się po ich wycofaniu z rynku perfumeryjnego.

Ceny vintage’owych zapachów są windowane również przez prestiż i historię producentów. Klasyki od marek takich jak Guerlain są poszukiwane zarówno przez osoby, które chcą je nosić, jak i kolekcjonerów. Flakon Guerlain Djedi może osiągnąć wartość ponad 3 000 euro. Co więcej, zapotrzebowanie nie ogranicza się do segmentu luksusowego – przykładem może być Ultima II Sheer Scent od Revlon, który od 1990 roku pozostaje ulubionym zapachem matki krytyka mody FT, Alexandra Fury’ego, mimo że został wycofany z produkcji już na początku lat 2000.

Zmiany w regulacjach unijnych dotyczących składników kosmetycznych również miały wpływ na rynek – od początku lat 2000 wiele zapachów zostało przeformułowanych, często ku niezadowoleniu wiernych użytkowników. W efekcie rośnie popyt na starsze wersje tych samych perfum. Aimee Majoros, kolekcjonerka zapachów z Nowego Jorku, wspomina, że jej butelka Mitsouko Guerlain z lat 70. pachnie zupełnie inaczej – i lepiej – niż obecna wersja. „Najlepszy zapach, jaki kiedykolwiek poczułam, to próbka L’Air du Temps od Nina Ricci z lat 60.” – dodaje. W społeczności miłośników perfum frustracja związana z reformulacjami jest zjawiskiem powszechnym.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
25. kwiecień 2025 07:23