StoryEditor
Rynek i trendy
18.05.2018 00:00

UOKiK na KRFMCG 2018: Klient sklepu nie lubi być oszukiwany

Nieważne czy konsument ma 100 mln zł w portfelu, czy tylko 1 złotówkę, nie lubi być oszukiwany. Odkąd istnieje UOKiK, czyli od 30 lat, to jedno się nie zmienia – podkreśla Małgorzata Cieloch z biura prasowego Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Podczas debaty „Polska rodzina na zakupach. Rodziny w centrum zainteresowania sieci handlowych i firm FMCG” na Kongresie Rynku FMCG 2018, Małgorzata Cieloch tłumaczyła, że w dyskusji na temat praktyk w handlu jest w trudnej sytuacji, bo do UOKiK trafiają sprawy wtedy, kiedy w jakimś obszarze „mleko się rozlało”. - Klienci dzwonią, piszą, bądź informują nas na twitterze, że np. promocja danej sieci jest dla nich krzywdząca i proszą o interwencję urzędu. To z tego punktu obserwuję obecne problemy branży handlowej – zaznaczyła rzecznik UOKiK.

- Można konkurować na różne sposoby, m.in. niską ceną albo dobrym stosunkiem ceny do jakości czy też różnymi innymi metodami. Pamiętam jednak, jak kilkanaście lat temu do urzędu przysłano wyniki przeprowadzonych w Skandynawii badań motywacji konsumentów, które wprawiły mnie wtedy w osłupienie. W tamtym okresie wszystkie analizy postaw konsumentów w Polsce wskazywały jednoznacznie, że dla kupujących liczy się cena, cena i jeszcze raz cena. Podkreślam, że to było ok. 15 lat temu. Tymczasem w Skandynawii konsumenci zwracali uwagę na to, jak dany wyrób jest produkowany, jaki jest jego skład i czy gwarantuje on odpowiednio wysoką jakość. Nie minęło wiele czasu a czynniki wpływające na decyzję naszych konsumentów również się zmieniły – wskazała Cieloch.

Podkreśliła, że cena nadal jest istotna dla wielu polskich rodzin. - Natomiast nie jest ona już jedynym wyznacznikiem. Szukamy też czegoś innego. Poza tym, chciałabym wskazać na całą otoczkę związaną z samym konsumentem. Nie ważne czy ma on 100 mln zł w portfelu, czy tylko 1 złotówkę, nie lubi być oszukiwany. Odkąd istnieje UOKiK, czyli od 30 lat, to jedno się nie zmienia, choć oczywiście było tak już o wiele wcześniej – akcentowała ekspertka. – Dlatego, niezależnie od tego jak duża jest presja na dostarczenie produktu dla grupy osób kierujących się ograniczonym budżetem, wszystko, co związane z daną promocją musi być zgodne z prawem – przypomniała.

Zaznaczyła przy tym, że konsumenci dysponują teraz ogromną siłą. – Nie boję się przyznać, że nie chodzi mi tutaj o siłę UOKiK. To, co jest w stanie zrobić bojkot konsumencki wobec jednej nieprzemyślanej i źle przeprowadzonej akcji promocyjnej ma skalę o wiele większą niż ewentualna kara UOKiK, mogąca wynosić zaledwie do 10 proc. obrotów – podsumowała Małgorzata Cieloch.

Łukasz Rawa
ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Rynek i trendy
22.04.2025 12:35
Guardian: Tanie perfumy podbijają brytyjski rynek – co druga osoba kupiła zapachowy „dupe”
Shutterstock

Na brytyjskim rynku perfum pojawił się nowy trend, który dynamicznie zyskuje popularność – tzw. „dupe scents”, czyli tańsze odpowiedniki znanych luksusowych zapachów. Jeden z takich zapachów przypomina perfumy Baccarat Rouge 540 warte 355 funtów, a inny – Penhaligon’s Halfeti za 215 funtów. Tymczasem ceny ich imitacji zaczynają się już od 5 funtów. Według badań aż połowa brytyjskich konsumentów przyznaje, że kupiła tego typu produkt, a 33 proc. zadeklarowało chęć ponownego zakupu.

Zjawisko zyskało popularność głównie dzięki mediom społecznościowym – na TikToku hasztag #perfumedupe ma tysiące wpisów. Jednak za atrakcyjną ceną często kryją się kontrowersje prawne. Producenci oryginalnych perfum coraz częściej zwracają się do prawników o porady, jak bronić swoich formuł przed kopiowaniem. W niektórych przypadkach konkurencyjne firmy pytają nawet, jak legalnie stworzyć perfumowy „dupe”. Niestety, jak podkreślają eksperci, ochrona zapachu w świetle brytyjskiego prawa jest niemal niemożliwa – zapachów nie da się jednoznacznie opisać graficznie, a więc nie można ich zarejestrować jako znak towarowy.

Ochrony nie daje także prawo patentowe. Jak wyjaśnia Eloise Harding z kancelarii Mishcon de Reya w rozmowie z brytyjskim Guardianem, perfumy rzadko spełniają warunek „kroku wynalazczego”, niezbędnego do uzyskania patentu. Co więcej, nawet gdyby taki patent został przyznany, po 20 latach formuła staje się publiczna. Tymczasem producenci tańszych wersji perfum coraz częściej sięgają po techniki takie jak chromatografia gazowa-spektrometria mas (GCMS), by rozłożyć oryginalne zapachy na czynniki pierwsze i stworzyć ich tańsze kopie – często z użyciem mniej szlachetnych składników.

Rynek perfum w Wielkiej Brytanii osiągnął wartość 1,74 miliarda funtów w 2024 roku, a według prognoz firmy badawczej Mintel do 2029 roku przekroczy 2 miliardy. W ankiecie przeprowadzonej wśród 1 435 osób, aż 18 proc. tych, którzy jeszcze nie kupili „dupe perfum”, przyznało, że są nimi zainteresowani. Ekspertka Mintel, Dionne Officer, zauważa, że młodsze pokolenia, wychowane w czasach kryzysów gospodarczych i wszechobecnego fast fashion, nie widzą nic złego w kupowaniu imitacji. Wręcz przeciwnie – umiejętność znalezienia okazji i tańszej wersji luksusu postrzegana jest dziś jako przejaw sprytu, a nie wstydliwego kompromisu.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Rynek i trendy
22.04.2025 09:35
Wzrost wartości perfum wycofanych z rynku – rynek kolekcjonerski profesjonalizuje się
Valeria Boltneva via Pexels

Rynek perfum vintage i wycofanych z produkcji rozwija się dynamicznie, mimo braku oficjalnych danych dotyczących jego wielkości. Mathieu Iannarilli, paryski handlarz rzadkimi zapachami, od 2007 roku specjalizuje się w poszukiwaniu unikalnych flakonów dla klientów gotowych zapłacić od 150 euro do ponad 3 000 euro za butelkę.

Jak donosi Financial Times, osoby wierne jednemu zapachowi, po jego wycofaniu czują się „osierocone zapachowo” i są gotowe na wiele, by odzyskać swoją olfaktoryczną tożsamość. Na eBayu można znaleźć ponad 50 000 wyników po wpisaniu hasła „discontinued fragrances”, a ceny potrafią być astronomiczne – Tom Ford Amber Absolute kosztuje nawet 4 300 dolarów, a Vivienne Westwood Boudoir – 2 784 dolary.

Jednym z czynników napędzających ten rynek są tzw. „flankery”, czyli limitowane wariacje klasycznych zapachów. Dla kolekcjonerów stanowią one nie lada gratkę – np. Estée Lauder Sensuous Noir z 2008 roku osiąga na eBayu cenę 265 funtów, a Thierry Mugler A*Men Pure Malt z 2009 roku przekracza 600 funtów. Do wzrostu cen przyczyniają się również zakończenia licencji zapachowych lub bankructwa marek – ceny perfum marek takich jak Vivienne Westwood czy Stella McCartney potroiły się po ich wycofaniu z rynku perfumeryjnego.

Ceny vintage’owych zapachów są windowane również przez prestiż i historię producentów. Klasyki od marek takich jak Guerlain są poszukiwane zarówno przez osoby, które chcą je nosić, jak i kolekcjonerów. Flakon Guerlain Djedi może osiągnąć wartość ponad 3 000 euro. Co więcej, zapotrzebowanie nie ogranicza się do segmentu luksusowego – przykładem może być Ultima II Sheer Scent od Revlon, który od 1990 roku pozostaje ulubionym zapachem matki krytyka mody FT, Alexandra Fury’ego, mimo że został wycofany z produkcji już na początku lat 2000.

Zmiany w regulacjach unijnych dotyczących składników kosmetycznych również miały wpływ na rynek – od początku lat 2000 wiele zapachów zostało przeformułowanych, często ku niezadowoleniu wiernych użytkowników. W efekcie rośnie popyt na starsze wersje tych samych perfum. Aimee Majoros, kolekcjonerka zapachów z Nowego Jorku, wspomina, że jej butelka Mitsouko Guerlain z lat 70. pachnie zupełnie inaczej – i lepiej – niż obecna wersja. „Najlepszy zapach, jaki kiedykolwiek poczułam, to próbka L’Air du Temps od Nina Ricci z lat 60.” – dodaje. W społeczności miłośników perfum frustracja związana z reformulacjami jest zjawiskiem powszechnym.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
25. kwiecień 2025 07:32